اَلْحَصْفُ [el-ḩaṡf] (ḩâ’nın fethi ve ṡâd’ın sükûnuyla) Be-gâyet ırak eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَصَفَهُ حَصْفًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَبْعَدَهُ وَأَقْصَاهُ
اَلْحَصَفُ [el-ḩaṡaf] (fethateynle) Kuru giciğe ve uyuzluğa denir; yukâlu: فِي جِلْدِهِ حَصَفٌ أَيْ جَرَبٌ يَابِسٌ Ve uyuz olmak maʹnâsına masdar olur; yukâlu: حَصِفَ الرَّجُلُ حَصَفًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا جَرَبَ
اَلْحَصَفُ [el-ḩaṡaf] (fethateynle) Kuru gicik, cereb-i yâbis maʹnâsına; yukâlu: حَصِفَ حَلْقُهُ يَحْصَفُ حَصَفًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı