اَلنَّاصِرُ [en-nâṡir] ve
اَلنُّصَرُ [en-nuṡar] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Muʹîn ve meded-kâra denir. نَاصِرٌ [nâṡir]in cemʹi نُصَّارٌ [nuṡṡâr]dır, زَائِرٌ [zâ΄ir] ve زُوَّارٌ [zuvvâr] gibi ve أَنْصَارٌ [enṡâr]dır ve نَصْرٌ [naṡr] gelir, صَحْبٌ [ṡaḩb] ve صَاحِبٌ [ṡâḩib] gibi. Ve
نَاصِرٌ [nâṡir] Dereye su akacak mecrâya ıtlâk olunur ki ism olmuştur. Cemʹi نَوَاصِرُ [nevâṡir]dir. Ve نَاصِرٌ [nâṡir] تَلْعَةٌ [telʹat]tan aʹzam ve bir mîl ona karîb mikdârca olur. Ve şol şuʹbeye denir ki baʹîd yerlerden yar gibi gelip dereye müntehî olur, gûyâ ki suyuyla derenin seylâbına nasr ve imdâd eder.
اَلنَّصِيرُ [en-neṡîr] (nûn’un fethi ve ṡâd’ın kesri ve meddiyle) ve
اَلنَّاصِرُ [en-nâṡir] (ṡâd’ın kesriyle) Yardım edici.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı