Kamus-ı Muhit - النشيج maddesi

اَلنَّشِيجُ [en-neşîc] (nûn’un fethiyle) Sesini çıkarmayıp min-gayri nehîbin boğularak ve bükâ΄ boğazında tıkanıp kısılarak ağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَجَ الْبَاكِي نَشِيجًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا غُصَّ بِالْبُكَاءِ فِي حَلْقِهِ مِنْ غَيْرِ انْتِحَابٍ Ve eşek, âvâzını izhâr eylemeyip sadrında gir gir döndürerek okramak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: نَشَجَ الْحِمَارُ إِذَا رَدَّدَ صَوْتَهُ فِي صَدْرِهِ Ve tulum ve tencere makûlesinin içinde olan nesne vakır vakır kaynamak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: نَشَجَ الْقِدْرُ وَالزِّقُّ إِذَا غَلَى مَا فِيهِ حَتَّى سُمِعَ لَهُ صَوْتٌ Ve hânende iki âvâzesinin miyânını bir mikdâr fasl edip evvelki âvâzeyi nagme ile uzatmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَشَجَ الْمُطْرِبُ إِذَا فَصَلَ بَيْنَ الصَّوْتَيْنِ وَمَدَّ يَعْنِي مَدَّ صَوْتَهُ بِالنَّغْمَةِ Ve kurbağa kısmı ağızını açmayıp sesini boğazında terdîd eyleyerek vırak vırak ötmek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: نَشَجَ الضِّفْدَعُ إِذَا رَدَّدَ نَقِيقَهُ

Vankulu Lugatı - النشيج maddesi

اَلنَّشْجُ [en-neşc] (nûn’un fethi ve şîn’in sükûnuyla) ve

اَلنَّشِيجُ [en-neşîc] (nûn’un fethi ve şîn’in kesriyle) Boğulur gibi ağlamak refʹ-i savt etmeksizin; yukâlu: نَشَجَ الْبَاكِي يَنْشِجُ نَشْجًا وَنَشِيجًا إِذَا غَصَّ بِالْبُكَاءِ فِي حَلْقِهِ مِنْ غَيْرِ انْتِحَابٍ Ve إِنْتِحَابٌ [intiḩâb] ḩâ-i mühmele ile ağlarken âvâzın kaldırmağa derler. Ve hımâr göğsünde âvâzın döndürmeğe dahi derler; yukâlu: نَشِجَ الْحِمَارُ صَوْتَهُ نَشَجًا إِذَا رَدَّدَهُ فِي صَدْرِهِ Kezâlik tulumda olan yâhûd küpte olan yâ çömlekte olan nesne kaynayıp âvâzı işitilse, نَشَجَ الزِّقُّ وَالْحُبُّ وَالْقِدْرُ derler.