اَلْحَفَنُ [el-ḩafen] (fethateynle) Ayaklarını toprak savurur gibi döndürerek yürümeğe denir.
اَلْحَفْنُ [el-ḩafn] (ḩâ’nın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Bir nesneyi parmaklar bitişik olduğu hâlde iki avuçla almak, ʹalâ-kavlin iki el ile kendisine doğru sıyırıp çekmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَفَنَ الشَّيْءَ حَفْنًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا أَخَذَهُ بِرَاحَتَيْهِ وَالْأَصَابِعُ مَضْمُومَةٌ أَوْ جَرَفَهُ بِكِلْتَا الْيَدَيْنِ Ve azca ʹatiyye vermek maʹnâsınadır; yukâlu: حَفَنَهُ إِذَا أَعْطَاهُ قَلِيلًا
اَلْحُفَنُ [el-ḩufen] (ḩâ’nın zammı ve fâ’nın fethiyle) Cemʹi, çukurlar maʹnâsına.
اَلْحَفْنُ [el-ḩafn] (ḩâ’nın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Bir nesneyi iki elinle kendi nefsine çekmek; tekûlu: حَفَنْتُ الشَّيْءَ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا جَرَفْتَهُ بِكِلْتَيْ يَدَيْكَ وَلَا يَكُونُ إِلَّا مِنَ الشَّيْءِ الْيَابِسِ كَالدَّقِيقِ وَنَحْوِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı