Kamus-ı Muhit - خموط maddesi

اَلْخَمْطُ [el-ḣamṯ] (ḣâ’nın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Eti kebâb eylemek, ʹalâ-kavlin tatarıca kebâb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: خَمَطَ اللَّحْمَ خَمْطًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا شَوَاهُ أَوْ فَلَمْ يُنْضِجْهُ Ve oğlağın derisini yüzüp bütün biryân eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: خَمَطَ الْجَدْيَ إِذَا سَلَخَهُ فَشَوَاهُ Ve tuluma süt komak maʹnâsınadır; yukâlu: خَمَطَ اللَّبَنَ خَمْطًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا جَعَلَهُ فِي سِقَاءٍ Ve

خَمْطٌ [ḣamṯ] Râyihası tayyib olan süte denir, خَامِطَةٌ [ḣâmiṯat] gibi. ʹAlâ-kavlin نَبِقٌ [nebiḵ] ve elma râyihaları bağlamış süte denir ki نَبِقٌ [nebiḵ] gibi ve elma gibi kokar ola, ke-mâ se-yuzkeru. Ve

خَمْطٌ [ḣamṯ] ve

خُمُوطٌ [ḣumûṯ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Sütün ve süt tulumunun râyihası hoş olmak maʹnâsınadır. Ve nâ-hoş olmak maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: خَمَطَ اللَّبَنُ وَالسِّقَاءُ خَمْطًا وَخُمُوطًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا طَابَتْ رِيحُهُ وَيُقَالُ خَمَطَ إِذَا تَغَيَّرَتْ رِيحُهُ Ve

خَمْطٌ [ḣamṯ] Ekşi, ʹalâ-kavlin acı nesneye denir; yukâlu: شَيْءٌ خَمْطٌ أَيْ حَامِضٌ أَوْ مُرٌّ Ve tadı acımtırak olan nebâta denir. Ve ağacın azca tutmuş yemişine denir. Ve سِدْرٌ [sidr] ağacına şebîh bir şecerin ismidir. Ve bir kâtil ve zehr-nâk şecer adıdır. Yâhûd mutlakan dikensiz ve çalısız olan şecere denir. Ve misvâk ağacının yemişine denir. Ve bir nevʹ yemiş adıdır ki فَسْوَةُ الضَّبُعِ [fesvetu’ḋ-ḋabuʹ] dahi derler. Mü΄ellif ʹindinde فَسْوَةُ الضَّبُعِ [fesvetu’ḋ-ḋabuʹ] mantar nevʹindendir, قَعْبَلٌ [ḵaʹbel] dahi denir. Ve sâ΄ire göre Yûnânîde sokrâtiyyûn dedikleri köktür, şalgam kadar olur.