اَلْخَظُّ [el-ḣażż] (ḣâ’nın fethi ve żâ-yı muʹcemenin teşdîdiyle) İshâle uğramak maʹnâsınadır; yukâlu: خَظَّ الرَّجُلُ خَظًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا اسْتَرْخَى بَطْنُهُ وَانْدَالَ
el-ḣaṯab
el-ḣaṯir
el-ḣaṯrebet
el-ḣuṯrûf
el-ḣiṯrîf
el-ḣiṯaṯ
el-ḣaṯafân
el-ḣaṯfet
el-ḣaṯfâ
el-ḣaṯlebet
el-ḣaṯavât
el-ḣaṯvet
el-ḣaṯûṯ
el-ḣuṯâ
el-ḣaṯîf
el-ḣażż
el-ḣażrefet
el-ḣażâ
el-ḣufâcil
el-ḣafâḣif
el-ḣifâf
el-ḣafâfîş
el-ḣafâyâ
el-ḣuft
el-ḣufḣûf
el-ḣuferet
el-ḣafrecet
el-ḣafernec
el-ḣafş
el-ḣaffûf
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
