اَلسَّعْفَةُ [es-saʹfet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Bir gûne çıbandır ki maʹsûmların başlarında ve yüzlerinde çıkar. Sulu olanına بُثُورٌ لَبَنِيَّةٌ ve سَعْفَةٌ رَطْبَةٌ denir ki suluca taʹbîr olunur. Ve kuru olursa سَعْفَةٌ يَابِسَةٌ derler ki kabuklanır ve baʹzısı kepeklenir. Ve
سَعْفَةُ [Saʹfet] Eyyûb-i ʹİclî nâm şâʹirin pederi ismidir.
اَلسَّعَفَةُ [es-seʹafet] (fethateynle) Hurmâ budağı.
اَلسَّعْفَةُ [es-saʹfet] (sîn’in fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Şol çıbanlardır ki oğlancıkların başında çıkar; tekûlu: سُعِفَ الْغُلَامُ مِنَ الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı