اَلشَّعْصَبُ [eş-şaʹṡab] (ṡâd-ı mühmele ile جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde) Ziyâdesiyle pîrlikten vücûdu kuruyup kadîd olmuş kimseye denir عَاسِي [ʹâsî] maʹnâsına.
eş-şeʹârîr
eş-şuʹâʹat
eş-şuʹâf
eş-şuʹb
eş-şaʹbân
eş-şuʹabet
eş-Şuʹbetân
eş-şaʹbežet
eş-Şaʹbiyy
eş-şuʹš
eş-şaʹšân
eş-şiʹrâ΄
eş-şaʹariyyât
eş-Şuʹşuʹ
eş-şaʹşaʹânet
eş-şaʹṡab
eş-şaʹṡabet
eş-şuʹṡûr
eş-şeʹʹâb
eş-şuʹal
eş-şaʹlâ΄
eş-şeʹalleʹat
eş-şuʹlûl
eş-şaʹm
eş-şuʹmûm
eş-şeʹan
eş-şaʹv
eş-şeʹvânet
eş-Şeʹûbiyy
eş-Şaʹûr
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
