اَلشَّعَّابُ [eş-şeʹʹâb] (şîn’in fethi ve ʹayn’ın teşdîdiyle) Islâh edici kimse.
اَلشِّعَابُ [eş-şiʹâb] (kezâlik şîn’in kesriyle) Cemʹi. Ve fi’l-meseli: “شَغَلَتْ شِعَابِي جَدْوَايَ” Yaʹnî “Benim turuk-i şettâ ile envâʹ-ı me΄ûnete iştigâlim ʹatâyâya mâniʹ oldu.” Ve
شِعْبٌ [şiʹb] Benî Minḵar’ın ʹalâmetine derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı