الشَّكْءُ [eş-şek΄] (şîn’in fethiyle ve kâf’ın sükûnuyla) شَقْءٌ [şaḵ΄] maʹnâsınadır ki hayvânın azısı yarıp çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَكَأَ نَابُ الْبَعِيرِ شَكْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ بِمَعْنَى شَقَأَ
اَلشَّكْءُ [eş-şek΄] (şîn’in fethi ile ve kâf’ın sükûnuyla) El ve ayak yarılmak, تَشَقُّقٌ [teşaḵḵuḵ] maʹnâsına; yukâlu: شَكَأَتِ الْأَظْفَارُ تَشْكَأُ إِذَا تَشَقَّقَتْ Kezâ fî baʹzi nusahi’ṡ-Ṡiḩâḩ.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı