اَلصُّنْفُ [eṡ-ṡunf] (ṡâd’ın zammıyla) أَصْنَفُ [aṡnef] lafzından cemʹdir, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلصِّنْفُ [eṡ-ṡinf] (ṡâd’ın kesri ve fethiyle) Gûne ve nevʹ ve bâbet maʹnâsınadır; cemʹi أَصْنَافٌ [aṡnâf] ve صُنُوفٌ [ṡunûf] gelir; yukâlu: عِنْدَهُ صِنْفٌ مِنَ الْمَتَاعِ أَيْ نَوْعٌ وَضَرْبٌ مِنْهُ Ve
صِنْفٌ [ṡinf] (hemân ṡâd’ın kesriyle) Sıfat maʹnâsınadır; yukâlu: صِنْفُهُ كَذَا أَيْ صِفَتُهُ
اَلصَّنْفُ [eṡ-ṡanf] (ṡâd’ın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Zikr olunan maʹnâda lügattır. Ve
صَنْفٌ [Ṡanf] Bir mevziʹin dahi ismidir.
اَلصِّنْفُ [eṡ-ṡinf] (ṡâd’ın kesri ve nûn’un sükûnuyla) Nevʹ ve darb maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı