اَلْفَقَّاعُ [el-faḵḵâʹ] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Pek yavuz ve habîs adama denir; yukâlu: رَجُلٌ فَقَّاعٌ أَيْ شَدِيدٌ خَبِيثٌ
اَلْفُقَّاعُ [el-fuḵḵâʹ] (رُمَّانٌ [rummân] vezninde) Şerbetçilerin çarşıda sattıkları mutlakan şerbete denir ki hubûbâttan ve meyvelerden ve sâ΄irden tertîb eder. Savurdukta yüzünde kabarcıklar zuhûru bâʹis-i tesmiyedir. Ve
فُقَّاعٌ [fuḵḵâʹ] Bir cins nebât adıdır ki kurudukta boynuz gibi katılanır.
اَلْفُقَّاعُ [el-fuḵḵâʹ] (fâ’nın zammı ve ḵâf’ın teşdîdiyle) فِقَعَةٌ [fiḵaʹat] dedikleri nesnedir ki onu emmekle şerbet içerler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı