اَلْفَقْحَلَةُ [el-faḵḩalet] (دَحْرَجَةٌ [daḩrecet] vezninde) Bir kimse mahalsiz ve münâsebetsiz çabuk çabuk öfkelenip darılmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَقْحَلَ الرَّجُلُ إِذَا أَسْرَعَ الْغَضَبَ فِي غَيْرِ مَوْضِعِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı