اَلْكُبُّ [el-kubb] (kâf’ın zammı ve bâ’nın teşdîdiyle) Deve fâkihesinden حَمْضٌ [ḩamḋ] nevʹinden bir şecer adıdır, be-gâyet çabuk yanıp tutuşur. Müfredi كُبَّةٌ [kubbet]tir.
اَلْكَبُّ [el-kebb] (kâf’ın fethi ve bâ’nın teşdîdiyle) Bir kimseyi yüzü üzere yere yıkıp kapamak maʹnâsınadır; yukâlu: كَبَّهُ كَبًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا قَلَبَهُ وَصَرَعَهُ يَعْنِي عَلَى وَجْهِهِ Ve bir nesne ağır ve sakîl olmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَبَّ الشَّيْءُ إِذَا ثَقُلَ Ve كُبٌّ [kubb] dedikleri şeceri tuturuk edip yakmak maʹnâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru; yukâlu: كَبَّ الرَّجُلُ إِذَا أَوْقَدَ الْكُبَّ Ve eğrilmiş ipliği ve ipi yumak yumak eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: كَبَّ الْغَزْلَ إِذَا جَعَلَهُ كُبَبًا
اَلْكَبُّ [el-kebb] (kâf’ın fethiyle) Yüz üzere bırakmak; yukâlu: كَبَّهُ اللهُ لِوَجْهِهِ أَيْ صَرَعَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı