اَلْكَبَاءُ [el-kebâ΄] (سَمَاءٌ [semâ΄] vezninde) Yerden sızıp çıkan sızıntıya denir. Ve mehtâbdan her yere yayılıp şâmil olan pertev ve şuʹâʹa denir.
اَلْكُبَاءُ [el-kubâ΄] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) ve
اَلْكَابِي [el-kâbî] Yüksek ve mürtefiʹ nesneye denir; ve minhu yukâlu: هُوَ كَابِي الرَّمَادِ أَيْ عَظِيمُهُ Yaʹnî ocağında külleri harman gibi ʹazîm ve mürtefiʹdir ki hânedân ve mükrim ve mizyâf demekten kinâyedir. Ve Heyšamp;em b. Kâbî muhaddistir.
اَلْكِبَاءُ [el-kibâ΄] (كِسَاءٌ [kisâ΄] vezninde) ʹÛd ağacına denir ki tebhîr olunur yâhûd ondan bir nevʹdir; cemʹi كُبَى [kubâ] gelir, مُدَى [mudâ] vezninde.
اَلْكِبَاءُ [el-kibâ΄] (kâf’ın kesri ve elifin meddiyle) Hûb râyihalı olan ʹûddan bir nevʹdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı