اللَّبْءُ [el-leb΄] (lâm’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Hayvândan ağız sağmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَبَأَ الشَّاةَ لَبْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا احْتَلَبَ لِبَأَهَا Ve bir kimseye ağız yedirmek maʹnâsınadır; yukâlu: لَبَأَ الْقَوْمَ إِذَا أَطْعَمَهُمُ اللِّبَأَ Ve ağız çalmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَبَأَ اللِّبَأَ إِذَا أَصْلَحَهُ وَطَبَخَهُ Ve kuzuya yâhûd oğlağa ağız emdirmek maʹnâsınadır; tekûlu: لَبَأْتُ الْوَلَدَ أَيْ أَرْضَعْتُهُ اللِّبَأَ
اَللِّبْءُ [el-lib΄] (bi-sukûni’l-bâ΄) Davar doğurdukta evvel gelen sütü sağmak; tekûlu: لَبَأْتُ لِبْئًا إِذَا حَلَبْتَ الشَّاةَ لِبَئًا Ve ibtidâ gelen sütü yedirmeğe dahi derler; yukâlu: لَبَأْتُ الْقَوْمَ إِذَا أَطْعَمْتَهُمُ اللِّبَأَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı