اَلْمِحْلاَتُ [el-miḩlât] (مِحْرَابٌ [miḩrâb] vezninde) Şol deveye denir ki dâ΄imâ yükünü geri bırakır ola; yukâlu: جَمَلٌ مِحْلاَتٌ إِذَا كَانَ يُؤَخِّرُ حِمْلَهُ
اَلْمُحِلَّاتُ [el-muḩillât] (bu dahi mîm’in zammı ve ḩâ’nın kesri ve cemʹ bünyesiyle) Tencere ve el değirmeni ve kova ve kırba ve çanak ve bıçak ve balta ve çakmak makûlesi edevâta ıtlâk olunur, zîrâ havâyic-i mezbûresi mevcûd ve mükemmel olan müsâfir dil-hâhı olan mahalle nüzûl ederler ve illâ bir obaya yâhûd karye semtine nüzûl eylemeğe muztarr olurlar; yukâlu: نَزَلُوا وَمَعَهُمُ الْمُحِلَّاتُ وَهِيَ الْقِدْرُ وَالرَّحَى وَالدَّلْوُ وَالْقِرْبَةُ وَالْجَفْنَةُ وَالسِّكِّينُ وَالْفَأْسُ وَالزَّنْدُ مِنَ الْأَشْيَاءِ الَّتِي لَا بُدَّ لِلنَّازِلِ مِنْهُ
اَلْمُحِلَّاتُ [el-muḩillât] (mîm’in zammı ve ḩâ’nın kesriyle) Cemʹdir, çömlek ve değirmen ve kova ve bıçak ve balta maʹnâsına, yaʹnî her kimse ki onun katında bu âletler cemʹ ola her kanda hulûl ve nüzûl etse revâ olur ve illâ bir kavme karîb yerde nüzûl etmek lâzım olur tâ ki onlardan zikr olunan edevâtın baʹzın istiʹâre edeler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı