اَلْبَهْكَنُ [el-behken] (جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde) Ter ü tâze ve nâzük-beden civâna denir; mü΄ennesi بَهْكَنَةٌ [behkenet]tir. Ve şebâba dahi vasf olur; yukâlu: غُلَامٌ وَشَابٌّ بَهْكَنٌ وَجَارِيَةٌ بَهْكَنَةٌ أَيْ غَضٌّ وَيُقَالُ شَبَابٌ بَهْكَنٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı