Kamus-ı Muhit - الحمس maddesi

اَلْحَمَسُ [el-ḩames] (fethateynle) Bir kimse dîn yâ kıtâl husûslarında şiddet ve salâbet üzere olmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَمِسَ الرَّجُلُ حَمَسًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اشْتَدَّ وَصَلُبَ فِي الدِّينِ أَوِ الْقِتَالِ

اَلْحَمْسُ [el-ḩams] (لَمْسٌ [lems] vezninde) Et kavurmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَمَسَ اللَّحْمَ حَمْسًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا قَلاَهُ Ve darıltmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَمَسَ فُلاَنًا إِذَا أَغْضَبَهُ Ve

حَمْسٌ [ḩams] İnsânın âhestece sesine denir; tekûlu: سَمِعْتُ حَمْسَهُ أَيْ جِرْسَهُ

اَلْحُمْسُ [el-ḩums] (ḩâ’nın zammıyla) أَحْمَسُ [aḩmes]in cemʹidir ki salâbetli mekânlara denir. Bununla Câhiliyye’de Ḵureyş ve Kinâne ve Cedîle ve onlara tâbiʹ olanlar mülakkab oldular, emr-i dînde mütesallib oldukları için yâhûd حَمْسَاءُ [Ḩamsâ΄]ya yaʹnî Kaʹbe’ye mültecî oldukları için telkîb olundular.

اَلْحَمِسُ [el-ḩamis] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلْأَحْمَسُ [el-aḩmes] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Maʹnâ-yı mezbûrdan vasflardır; yukâlu: رَجُلٌ حَمِسٌ وَأَحْمَسُ أَيْ مُتَشَدِّدٌ وَمُتَصَلِّبٌ فِي الدِّينِ وَالْقِتَالِ [Ve] أَحْمَسُ [aḩmes]in cemʹi حُمْسٌ [ḩums] gelir ḩâ’nın zammıyla. Ve أَحْمَسُ [aḩmes] حَمَاسَةٌ [ḩamâset]ten dahi vasf olur, bahâdır ve şecîʹ adama denir. Ve pek salâbetli mekâna denir; bunun da cemʹi حُمْسٌ [ḩums] gelir ḩâ’nın zammıyla yukâlu: مَكَانٌ أَحْمَسُ أَيْ صُلْبٌ وَأَمْكِنَةٌ حُمْسٌ أَيْ صِلاَبٌ Ve

أَحْمَسُ [aḩmes] Kurak ve kıtlık yıla denir; yukâlu: عَامٌ أَحْمَسُ أَيْ شَدِيدٌ ve yukâlu: سَنَةٌ حَمْسَاءُ أَيْ شَدِيدَةٌ Cemʹi أَحَامِسُ [eḩâmis] ve حُمْسٌ [ḩums] gelir; yukâlu: أَصَابَتْهُمْ سِنُونَ أَحَامِسُ وَحُمْسٌ أَيْ شَدِيدَةٌ

Vankulu Lugatı - الحمس maddesi

اَلْحَمِسُ [el-ḩamis] (ḩâ’nın fethi ve mîm’in kesriyle) Mütesallib olan kimse.