الدَّبْءُ [ed-deb΄] (dâl’ın fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Bir nesne sâkin olmak maʹnâsınadır ki hareket mukâbilidir; yukâlu: دَبَأَ الشَّيْءُ دَبْئًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا سَكَنَ Ve vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: دَبَأَهُ بِالْعَصَا إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı