اَلرَّبَاعَةُ [er-rebâʹat] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] ve كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Bir adamın dâ΄im ve mukîm olduğu yaʹnî dâ΄imâ hâllendiği güzel hâl ve şâna ıtlâk olunur; ikâmet maʹnâsına olan رَبْعٌ [rebʹ]den me΄hûzdur. Ve bu hüsn-i hâle mahsûstur. ʹAlâ-kavlin ʹan asl sülûk eylediği üslûb ve tarîkaya yâhûd müstemirr olduğu tavr ve kirdâra yâhûd kabîleye yâhûd kabîleden münşaʹib فَخِذٌ [feḣiž]e ıtlâk olunur. Cümlesi sebât ve ikâmet maʹnâsından me΄hûzdur.
اَلرِّبَاعَةُ [er-ribâʹat] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) حَمَالَةٌ [ḩamâlet]ten bir nevʹa ıtlâk olunur, حَمَالَةٌ [ḩamâlet] diyet ve garâmet maʹnâsına olmakla murâd mâ-meleki mebzûl olup hattâ menzili dahi beyʹ ve edâ olunan diyet olacaktır, ke-mâ kâle fi’l-Esâs: يُقَالُ حَمَلَ فُلاَنٌ حَمَالَةً كَسَرَ فِيهَا رِبَاعَهُ أَيْ بَذَلَ فِيهَا كُلَّ مَا مَلَكَهُ حَتَّى بَاعَ فِيهَا مَنَازِلَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı