اَلرَّخُّ [er-raḣḣ] (râ’nın fethiyle) Bir nesneyi ayakla çiğnemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَخَّ الشَّيْءَ رَخًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا وَطِئَهُ Ve meşrûba su katmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَخَّ الشَّرَابَ إِذَا مَزَجَهُ بِالْمَاءِ
اَلرُّخُّ [er-ruḣḣ] (râ’nın zammıyla) Yumuşak ter ü tâze nebâta denir. Ve
رُخٌّ [ruḣḣ] Satranc mührelerinden bir mühre adıdır. Cemʹinde رِخَخَةٌ [riḣaḣat] denir, قُرْطٌ [ḵurṯ] ve قِرَطَةٌ [ḵiraṯat] gibi. Ve
رُخٌّ [ruḣḣ] Bir büyük kuş adıdır ki gergedan dedikleri büyük cânveri kapıp götürür. Nunu Ḣıṯâ ve Hind iklîmlerinde olur diye hikâye ederler ve dahâmetine dâ΄ir mübâlaga-i ʹazîme zikr ederler. Ve
رُخٌّ [Ruḣḣ] Neysâbûr şehrinin erbâʹ-ı nevâhîsinden bir rubʹun adıdır; aʹlâmdan Hârûn b. ʹAbduṡṡamed er-Ruḣḣî en-Neysâbûrî oradandır.
اَلرُّخُّ [er-ruḣḣ] (râ’nın zammıyla) Mülâyim olan ot, نَبَاتٌ هَشٌّ maʹnâsına. Ve sâhib-i Ṡurâḩ’ın رُخٌّ [ruḣḣ] nebât-ı tere dediği muhâliftir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı