Kamus-ı Muhit - الرد maddesi

اَلرِّدُّ [er-ridd] (râ’nın kesriyle) Bir şey΄in ʹimâdına ıtlâk olunur ki ona iʹtimâd eder, ona zahrını redd ettiği için yâhûd kendisinin ʹavârızını ve havâdisini o ʹimâd redd ve defʹ eylediği için; yukâlu: هُوَ رِدُّهُ أَيْ عِمَادُهُ

اَلرَّدُّ [er-redd] (râ’nın fethi ve dâl’ın teşdîdiyle) ve

اَلْمَرَدُّ [el-meredd] (mîm’in ve râ’nın fethiyle) ve

اَلْمَرْدُودُ [el-merdûd] مَعْقُولٌ [maʹḵûl] ve مَحْلُوفٌ [maḩlûf] gibi masdar olarak ve

اَلرِّدِّيدَى [er-riddîdâ] (خِطِّيبَى [ḣiṯṯîbâ] ve خِلِّيفَى [ḣillifâ] vezninde) Geri döndürmek maʹnâsınadır; yukâlu: رَدَّهُ رَدًّا وَمَرَدًّا وَمَرْدُودًا وَرِدِّيدَى مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا صَرَفَهُ يَعْنِي عَنْ وَجْهِهِ

Vankulu Lugatı - الرد maddesi

اَلرَّدُّ [er-redd] (râ’nın fethiyle) ve

اَلْمَرَدُّ [el-meredd] (fethateynle) Döndürmek, sarf maʹnâsına; yukâlu: رَدَّهُ عَنْ وَجْهِهِ يَرُدُّهُ رَدًّا وَمَرَدًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ صَرَفَهُ Ve kâlallâhu taʹâlâ: ﴿فَلَا مَرَدَّ لَهُ﴾ (الرعد 11) Ve bir nesneyi kabûl etmemek ve tahti΄e etmeğe dahi رَدٌّ [redd] derler. Ve geri menziline göndermeğe ve cevâb vermeğe de derler; yukâlu: رَدَّهُ إِلَى مَنْزِلِهِ وَرَدَّ إِلَيْهِ جَوَابًا أَيْ رَجَعَ Ve

رَدٌّ [redd] Yaramaz maʹnâsına da gelir, رَدِيٌّ [rediyy] gibi; yukâlu: شَيْءٌ رَدٌّ أَيْ رَدِيٌّ Ve yukâlu: فِي لِسَانِهِ رَدٌّ أَيْ حُبْسَةٌ وَفِي وَجْهِهِ رَدَّةٌ أَيْ قُبْحٌ مَعَ شَيْءٍ مِنَ الْجَمَالِ