اَلرَّسَنُ [er-resen] (fethateynle) İpe denir, حَبْلٌ [ḩabl] maʹnâsına. Ve davarın burnu üzerine geçirdikleri yulara denir; cemʹi أَرْسَانٌ [ersân] ve أَرْسُنٌ [ersun] gelir أَحْبُلٌ [aḩbul] vezninde. Şârih der ki Fârisîde dahi resen ipe denir, tevâfuk kabîlinden olmak aglebdir. Ve baʹzılar taʹrîbine zâhib oldular.
اَلرَّسْنُ [er-resn] (râ’nın fethiyle) Davara yular kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَسَنَ الدَّابَّةَ رَسْنًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا جَعَلَ لَهَا رَسَنًا
اَلرَّسَنُ [er-resen] (fethateynle) İp, حَبْلٌ [ḩabl] maʹnâsına.
اَلرَّسْنُ [er-resn] (râ’nın fethi ve sîn’in sükûnuyla) İp bağlamak; tekûlu: رَسَنْتُ الْفَرَسَ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı