er-rifh ~ اَلرِّفْهُ

Kamus-ı Muhit - الرفه maddesi

اَلرِّفْهُ [er-rifh] (râ’nın kesriyle) Hurde hurmâ ağaçlarına denir.

اَلرَّفْهُ [er-refh] (râ’nın fethiyle ve kesriyle) ve

اَلرُّفُوهُ [er-rufûh] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Bir adamın dirliği nerm ve sehl ve vâsiʹ olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَفَهَ الرَّجُلُ رَفْهًا وَرُفُوهًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا لَانَ عَيْشُهُ Ve develer her gün diledikleri vaktte suya gelmek maʹnâsınadır; yukâlu: رَفَهَتِ الْإِبِلُ إِذَا وَرَدَتِ الْمَاءَ مَتَى شَاءَتْ

اَلرُّفَهُ [er-rufeh] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Samana denir, تِبْنٌ [tibn] maʹnâsına.

Vankulu Lugatı - الرفه maddesi

اَلرِّفْهُ [er-rifh] (râ’nın kesri ve fâ’nın sükûnuyla) İsmdir, maʹnâ-yı mezkûrdan.

اَلرَّفْهُ [er-refh] (râ’nın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Deve her gün ne vakt dilerse suya varmak.

اَلرُّفَهُ [er-rufeh] (râ’nın zammı ve fâ’nın fethiyle) Saman, تِبْنٌ [tibn]maʹnâsına. Ve fi’l-meseli: “أَغْنَى مِنَ التُّفَهِ عَنِ الرُّفَهِ” Ve تُفَهٌ [tufeh] tâ’nın zammı ve fâ’nın fethiyle karakulak dedikleri yırtıcı cânver, siyâh-gûş maʹnâsına yaʹnî filân kimsenin filân nesneden istignâsı ziyâdedir, kara kulağın samandan olan istignâsından, zîrâ kara kulak saman yemez belki yiyeni dahi sevmez.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı