اَلرَّفْتُ [er-reft] (fâ’yla ضَرْبٌ [ḋarb] vezninde) Bir nesneyi rîze rîze edip ufatmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَفَتَ الشَّيْءَ رَفْتًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا كَسَرَهُ وَدَقَّهُ Ve bu maʹnâda lâzım olur, kırılıp rîze rîze olmak maʹnâsına; yukâlu: رَفَتَ الْعَظْمُ إِذَا انْكَسَرَ وَانْدَقَّ Ve kesilmek maʹnâsınadır; yukâlu: رَفَتَ الْحَبْلُ إِذَا انْقَطَعَ
اَلرُّفَتُ [er-rufet] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) Samana ıtlâk olunur, تِبْنٌ [tibn] gibi. Ve her nesneyi rîze rîze hurd haşhâş eden şey΄e denir; yukâlu: فُلاَنٌ رُفَتٌ طُحَنٌ Evvelde bi-maʹnâ mefʹûl ve sânîde bi-maʹnâ fâʹildir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı