اَلرَّمْطُ [er-remṯ] (râ’nın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Bir kimseyi ʹayblayıp taʹn ve teşnîʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَمَطَهُ رَمْطًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا عَابَهُ وَطَعَنَ عَلَيْهِ Ve
رَمْطٌ [remṯ] عُرْفُطٌ [ʹurfuṯ] makûlesi büyük meşe ağaçların koruluğuna ve mecmaʹına denir. Yâhûd bunda savâb olan رَهْطَةٌ [rehṯat] olmaktır hâ’yla.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı