اَلسَّغْدُ [es-saġd] (sîn’in fethi ve ġayn’ın sükûnuyla) Vücûd şişmek maʹnâsınadır; yukâlu: سُغِدَ الرَّجُلُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ إِذَا وَرِمَ Ve
سَغْدٌ [saġd] Mülâyim yağmura denir; yukâlu: رَمَاهُ اللهُ بِسَغْدٍ مَغْدٍ أَيْ بِمَطَرٍ لَيِّنٍ [Ve] مَغْدٌ [maġd] lafzı itbâʹdır.
اَلسُّغْدُ [es-Suġd] (sîn’in zammı ve ġayn-ı muʹcemenin sükûnuyla) Semerḵand türâbında müferrih bâg ve besâtîn-i dil-güşâ ve müsmir eşcâr-ı pür-safâyı müştemil emâkin-i nüzhet-fezâ ismidir; muhaddisînden Kâmil b. Mukrem ve ʹAlî b. Ḩuseyn ve Aḩmed b. Ḩâcib oradandır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı