اَلسَّنَنُ [es-senen] (sîn’in harekât-ı selâsı ve nûn’un fethiyle ve zammeteynle ki dört lügattir) Yolun doğrusuna denir; yukâlu: إِلْزَمْ سَنَنَ الطَّرِيقِ وَسُنُنَهُ أَيْ نَهْجَهُ وَجِهَتَهُ Ve
سَنَنٌ [senen] (fethateynle) Seğirtirken beri öte sıçrayıp oynar olan deveye denir.
اَلسُّنَنُ [es-sunen] (sîn’in zammı ve nûn’un fethi ile) Bi-maʹnâhu eyzan. Fe-fîhi selâsu lügâtin. Ve
سُنَنٌ [sunen] سَنَنٌ [senen]in dahi cemʹi gelir.
اَلسَّنَنُ [es-senen] (fethateynle) Tarîk maʹnâsınadır. Ve vech maʹnâsına dahi gelir; yukâlu: إِمْضِ عَلَى سَنَنِكَ أَيْ وَجْهِكَ وَيُقَالُ تَنَحَّ عَنْ سَنَنِ الْخَيْلِ أَيْ عَنْ وَجْهِهِ وَيُقَالُ جَاءَ مِنَ الْخَيْلِ سَنَنٌ لَا يَرُدُّ وَجْهَهُ أَيْ ذُو سَنَنٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı