اَلسَّهُ [es-seh] (sîn’in fethi ve zammı ve hâ’nın tahfîfiyle) İnsânın kıçına denir, عَجُزٌ [ʹacuz] maʹnâsına ki Fârisîde surûn denir; ʹalâ-kalvin halka-i dübürüne denir. Miṡbâḩ’ın beyânına göre bunun aslı yine سَتَهٌ [seteh] idi, tâ΄ hazf olundu. Ve baʹzen hâ’yı hazf edip سَتٌ [set] derler. Ve bunlar يَدٌ ve دَمٌ iʹrâbıyla muʹrab olurlar. Ve baʹzılar ʹindinde vasl hâlinde tâ-i fevkiyye ile ve vakf hâlinde hâ΄ ile telaffuz olunur.
اَلسَّهُّ [es-sehh] (sîn’in fethi ile) Kezâlik إِسْتٌ maʹnâsınadır. Ve fi’l-hadîsi: “اَلْعَيْنُ وِكَاءُ السَّهِّ” ʹaynü’l-fiʹlin hazfi ile, nitekim el-ân mürûr etti. Ve يُرْوَى وِكَاءُ السِّتِّ بِحَذْفِ لَامِ الْفِعْلِ Ve وِكَاءٌ [vikâ΄] vâv’ın kesriyle kırba ağzın bağladıkları nesneye derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı