اَلشَّفِيعُ [eş-şefîʹ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Sâhib-i şefâʹat olan adama denir; yukâlu: هُوَ شَفِيعُهُ أَيْ صَاحِبُ الشَّفَاعَةِ لَهُ Ve شُفْعَةٌ [şufʹat] sâhibine denir, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلشَّفِيعُ [eş-şefîʹ] (şîn’in fethi ve fâ’nın kesri ve meddiyle) شُفْعَةٌ [şufʹat]sâhibi olan kimse. Ve şefâʹat sâhibi olana dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı