اَلْعَدْوُ [el-ʹadv] (ʹayn’ın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) ve
اَلْعَدَوَانُ [el-ʹadevân] (fetehâtla) ve
اَلتَّعْدَاءُ [et-taʹdâ΄] (تَذْكَارٌ [težkâr] vezninde) ve
اَلْعَدَا [el-ʹadâ] (عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) Seğirtmek maʹnâsınadır; yukâlu: عَدَا الرَّجُلُ يَعْدُو عَدْوًا وَعَدَوَانًا وَتَعْدَاءً وَعَدًا إِذَا أَحْضَرَ
اَلْعُدَا [el-ʹudâ] (ʹayn’ın zammı ve elifin kasrıyla) Bi-maʹnâhâ; lügatun fîhâ ʹalâ-rivâyeti İbni’s-Sikkît; yukâlu: قَوْمٌ عِدًا وَعُدًا أَيْ أَعْدَاءُ مِثْلُ سِوًى وَسُوًى Ve Šaʹleb eyitti: قَوْمٌ أَعْدَاءٌ وَعِدًى dersin ʹayn’ın kesriyle ve eger hâ idhâl edersen عُدَاةٌ [uḋât] dersin zammla.
اَلْعِدَا [el-ʹidâ] (ʹayn’ın kesri ve elifin kasrıyla) عَدُوٌّ [ʹaduvv]un cemʹi, أَعْدَاءٌ [aʹdâ΄] maʹnâsına.Ve غُرَبَاءُ [ġurebâ΄] maʹnâsına da gelir. Ve bu bir cemʹdir ki nazîri yoktur, İbnu’s-Sikkît eyitti: فِعَلٌ [fiʹal] vezni üzere kelime gelmedi nuʹût kısmına illâ harf-i vâhid ki o عِدَا lafzıdır; yukâlu: هَؤُلَاءِ قَوْمٌ عِدًا أَيْ غُرَبَاءُ وَقَوْمٌ عِدًا أَيْ أَعْدَاءٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı