اَلْبَلِيَّةُ [el-beliyyet] (غَنِيَّةٌ [ġaniyyet] vezninde) Şol nâkadır ki Câhiliyye’de mürd olan sâhibinin kabri yanında bağlayıp âb ve ʹalefini vermemekle açlıktan helâk olur idi, gûyâ ki kıyâmette sâhibi onun üzerinde haşr olur zuʹm ederler idi.
اَلْبِلْيَةُ [el-bilyet] (bâ’nın kezâlik kesri ve lâm’ın sükûnuyla) Bi-maʹnâhâ.
اَلْبَلِيَّةُ [el-beliyyet] (bâ’nın fethi ve lâm’ın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) Şol nâkadır ki zamân-ı câhiliyyette sâhibinin kabri yanında bağlayıp yemin ve suyın vermezlerdi tâ ölünce veyâhûd bir çukur kazıp onun içine korlardı tâ ölünce. Ve şöyle zuʹm ederlerdi ki kıyâmet günü بَلِيَّةٌ [beliyyet]i olmayan kimse mahşere piyâde gele.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı