Kamus-ı Muhit - العشي maddesi

اَلْعِشْيُ [el-ʹişy] (ʹayn’ın kesriyle) ve

اَلْعَشَاءُ [el-ʹaşâ΄] (سَمَاءٌ [semâ΄] vezninde) Akşam taʹâmına denir; cemʹi أَعْشِيَةٌ [aʹşiyet] ve عُشِيٌّ [ʹuşiyy] gelir; عُتِيٌّ [ʹutiyy] vezninde; yukâlu: أَكَلَ الْعِشْيَ وَالْعِشَاءَ أَيْ طَعَامَ الْعَشَى

اَلْعَشِيُّ [el-ʹaşiyy] ve

اَلْعَشِيَّةُ [el-ʹaşiyyet] (غَنِيٌّ [ġaniyy] ve غَنِيَّةٌ [ġaniyyet] veznlerinde) Âhir-i nehâra denir; cemʹleri عَشَايَا [ʹaşâyâ] ve عَشِيَّاتٌ [ʹaşiyyât] gelir; yukâlu: رَعَى الْإِبِلَ عَشِيًّا وَعَشِيَّةً أَيْ آخِرَ النَّهَارِ Ve buluta denir, sehâb maʹnâsına.

اَلْعَشِي [el-ʹaşî] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلْأَعْشَى [el-aʹşâ] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Vasflardır, عَشَاءٌ [ʹaşâ΄] ʹilletine mübtelâ adama denir; mü΄ennesi عَشْوَاءُ [ʹaşvâ΄]dır; yukâlu: رَجُلٌ عَشٍ مَنْقُوصًا وَأَعْشَى وَرَجُلَانِ أَعْشَيَانِ وَامْرَأَةٌ عَشْوَاءُ وَعَشْوَاوَانِ Ve

أَعْشَى [Aʹşâ] ile Câhiliyye’de ve İslâm’da şuʹarâ-yı ʹadîde mülakkab oldu. Ez-cümle Aʹşâ Bâhile ki ismi ʹÂmir’dir, Câhilîdir ve Aʹşâ Benî Nehşel ki ismi Esved b. Yaʹfur’dur ve Aʹşâ Hemdân ki ismi ʹAbdurraḩmân’dır ve Aʹşâ Benî Ebî Rebîʹa ve Aʹşâ Ṯirved ve Aʹşâ Beni’l-Ḩirmâz ve Benî Esed ve ʹUkl ki ismi Kehmes’tir ve Aʹşâ Benî Maʹrûf ki ismi Ḣayšamp;eme’dir ve Benî ʹUḵayl ve Benî Mâlik ve Benî ʹAvf ki ismi Ḋâbi΄ idi ve Benî Ḋavre ki ismi ʹAbdullâh’tır ve Benî Cillân ki ismi Seleme’dir ve Benî Ḵays ki Ebû Baṡîr’dir ve el-Aʹşâ et-Taġlibî ki ismi Nuʹmân idi. Ve bunlardan ma-ʹadâ niçe Aʹşâ ile mülakkablar vardır; cemʹi عُشْيٌ [ʹuşy] gelir, حُمْرٌ [ḩumr] vezninde.

Vankulu Lugatı - العشي maddesi

اَلْعَشِيُّ [el-ʹaşiyy] (ʹayn’ın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Akşam namâzından yatsı namâzına varınca geçen vakttir.