اَلْفَخَّارَةُ [el-faḣḣâret] (جَبَّانَةٌ [cebbânet] vezninde) Topraktan yapılmış büyük destîye denir, جَرَّةٌ [cerret] maʹnâsına; cemʹ-i cinsi فَخَّارٌ [faḣḣâr]dır. ʹAlâ-kavlin saksıya denir, خَزَفٌ [ḣazef] maʹnâsına. Bunlar nakr olundukta gûyâ ki tefâhur eden şahs gibi seslendikleri mülâhazasına mebnîdir; yukâlu: جَاءَ وَفِي يَدِهِ فَخَّارَةٌ أَيْ جَرَّةٌ أَوْ هُوَ الْخَزَفُ
اَلْفَخْرُ [el-faḣr] (fâ’nın fethi ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla ve harf-i halk sebebiyle fethateynle) ve
اَلْفَخَارُ [el-feḣâr] ve
اَلْفَخَارَةُ [el-feḣâret] (fâ’ların fethiyle) ve
اَلْفِخِّيرَى [el-fiḣḣîrâ] (خِلِّيفَى [ḣillîfâ] vezninde) ve
اَلْفِخِّيرَاءُ [el-fiḣḣîrâ΄] (medd ile) Bir adam muttasıf olduğu hısâl ve fezâ΄il ile nâzendelik edip övünmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَخَرَ الرَّجُلُ فَخْرًا وَفَخَارًا وَفَخَارَةً وَفِخِّيرَى وَفِخِّيَرَاءَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا تَمَدَّحَ بِالْخِصَالِ Ve bir kimseyi fahr cihetiyle bir âher kimse üzere tafdîl ve tercîh eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَخَرَهُ عَلَيْهِ إِذَا فَضَّلَهُ عَلَيْهِ بِالْفَخْرِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı