el-furrâṯ ~ اَلْفُرَّاطُ

Kamus-ı Muhit - الفراط maddesi

اَلْفُرَّاطُ [el-furrâṯ] (فُسَّاقٌ [fussâḵ] vezninde) Takaddüm ile’l-vird maʹnâsından cemʹ-i ism-i fâʹildir, kârbândan yâhûd hayvân suvaranlardan suya sebk ve takaddüm eden kimselere denir; فَارِطٌ [fâriṯ] müfredidir.

اَلْفِرَاطُ [el-firâṯ] (جِدَالٌ [cidâl] vezninde) Bu dahi مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet]ten masdardır, bir kimse sebk-i lisân eylemekle ağzından nâgehânî bir söz çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَكَلَّمَ فُلاَنٌ فِرَاطًا إِذَا سَبَقَتْ مِنْهُ كَلِمَةٌ

Vankulu Lugatı - الفراط maddesi

اَلْفُرَّاطُ [el-furrâṯ] (fâ’nın zammı ve râ’nın teşdîdiyle) Cemʹi, ileri varanlar maʹnâsına.

اَلْفِرَاطُ [el-firâṯ] (fâ’nın kesriyle) Bi-maʹnâhu. Ve

فِرَاطٌ [firâṯ] Tekellümde sebkat etmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: تَكَلَّمَ فُلَانٌ فِرَاطًا أَيْ سَبَقَتْ مِنْهُ كَلِمَةٌ Ve

مَاءٌ فِرَاطٌ [mâ΄un firâṯ] Şol suya derler ki ona kim sebkat ederse onun ola.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı