اَلْفَشْحُ [el-feşḩ] (fâ’nın fethi ve şîn-i muʹcemenin sükûnuyla) Apışını ayırmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَشَحَ الرَّجُلُ فَشْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا فَرَّجَ مَا بَيْنَ رِجْلَيْهِ Ve bir nesneden ʹudûl ve iʹrâz eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: فَشَحَ عَنْهُ إِذَا عَدَلَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı