اَلْفَصْخُ [el-faṡḣ] (ṡâd-ı mühmele ile فَسْخٌ [fesḣ] vezninde) Sûreten gabâvet yaʹnî bilmezlik izhâr etmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَصَخَ عَنْهُ فَصْخًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا تَغَابَى عَنْهُ Ve bir ʹuzvun enini yerinden ayırmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَصَخَ يَدَهُ بِمَعْنَى فَسَخَهَا Ve muʹâmelede aldanmak maʹnâsınadır; yukâlu: فُصِخَ فُلاَنٌ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ إِذَا غُبِنَ فِي الْبَيْعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı