اَلْفَنْحُ [el-fenḩ] (fâ’nın fethi ve nûn’un sükûnuyla) Suyu kanmayacak mertebede içmek maʹnâsınadır ki kanmamaktan ʹibârettir; yukâlu: فَنَحَ الْفَرَسُ فَنْحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا شَرِبَ دُونَ الرِّيِّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı