اَلْقَذَعُ [el-ḵažaʹ] (fethateynle) Edeb ve hayâdan hâric fâhiş ve nâ-sezâ söze denir; yukâlu: إِيَّاكَ وَالْقَذَعَ أَيِ الْخَنَا وَالْفُحْشَ Ve murdâra denir, قَذِرٌ [ḵažir] maʹnâsına.
اَلْقَذْعُ [el-ḵažʹ] (ḵâf’ın fethi ve zâl-ı muʹcemenin sükûnuyla) Bir kimseye sövüp fuhş ve nâ-sezâ söz söylemek maʹnâsınadır; yukâlu: قَذَعَهُ قَذْعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا رَمَاهُ بِالْفُحْشِ وَسُوءِ الْقَوْلِ Ve değnekle vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: قَذَعَهُ بِالْعَصَا إِذَا ضَرَبَهُ بِهَا
اَلْقَذَعُ [el-ḵažaʹ] (fethateynle) Fuhş-gûy olup bed-zebân olmak.
اَلْقَذْعُ [el-ḵažʹ] (ḵâf’ın fethi ve žâl’ın sükûnuyla) Bir kimseye sövüp fuhşiyyât söylemek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı