اَلْقِذَافُ [el-ḵižâf] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) El taşına denir ki avucu dolduran atılacak taştan ʹibârettir yâhûd alıp atmağa elin mütehammil olduğu taşa denir; yukâlu: رَمَاهُ بِالْقِذَافِ وَهُوَ مَا قُبِضَ بِالْيَدِ مِمَّا يَمْلَأُ الْكَفَّ فَرَمَيْتَ بِهِ أَوْ مَا أَطَقْتَ حَمْلَهُ بِيَدِكَ وَرَمَيْتَهُ Ve قَاذِفٌ [ḵâžif] maʹnâsınadır.
اَلْقَذَّافُ [el-ḵažžâf] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Teraziye denir, مِيزَانٌ [mîzân] maʹnâsına. Ve merkebe ıtlâk olunur, râkibi mahall-i baʹîde قَذْفٌ [ḵažf] eylediği için. Ve mancinîk taʹbîr olunan cenk âletine denir ki eslâfta müstaʹmel idi. Ve mutlakan kendisiyle ırak yere nesne atılan şey΄e denir, kemân-gürüh ve top ve tüfek ve sapan gibi; müfredi قَذَّافَةٌ [ḵažžâfet]tir. Ve
قَذَّافٌ [ḵažžâf] Yürümekte çalışkan deveye denir; yukâlu: قَرَبٌ قَذَّافٌ أَيْ بَصْبَاصٌ
اَلْقِذَافُ [el-ḵižâf] (ḵâf’ın kesriyle) Sürʹatle seyr etmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı