اَلْقَدْنُ [el-ḵadn] (ḵâf’ın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Yetişmek, kifâyet ve ḩasb maʹnâsınadır. Şârih der ki meselâ قَدْنِي derler, حَسْبِي ve يَكْفِينِي maʹnâsına, lâkin bunda baʹzılar قَدْنٌ [ḵadn] ism-i vâhiddir, yâ-yı mütekellime muzâftır ve baʹzen nûn’u hazf edip قَدِي derler. Ve ʹinde’l-baʹz قَدْنِي mürekkebdir, nûn vikâyedir. Ve buna göre ism-i fiʹl olur, niteki mü΄ellif قَدْ [ḵad] mâddesinde zikr eyledi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı