اَلْكُسْيُ [el-kusy] (kâf’ın zammı ve sîn’in sükûnuyla) Her nesnenin gerisine husûsan bedende sağrının gerisine denir; cemʹi أَكْسَاءٌ [eksâ΄] gelir; yukâlu: ضَرَبَهُ كُسْيَ عَجُزِهِ أَيْ مُؤَخَّرَهُ Ve minhu yukâlu: رَكِبَ أَكْسَاهُ أَيْ سَقَطَ عَلَى قَفَاهُ Yaʹnî “Kafâsı üzere düştü.” Gûyâ ki kendi dibine binmiş olur. Şârih der ki mehmûze de dahi mersûm olmakla lügattir. Ve onda hemzesiz müsebbetir, burada cemʹ ʹunvânı mübâlagaya mahmûldür, gûyâ ki her aʹzâsı yere gelmiş olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı