اَلْكَشْدُ [el-keşd] (kâf’ın fethi ve şîn’in sükûnuyla) Bir nesneyi diş ile kesmek maʹnâsınadır, havuç kesmesi gibi; yukâlu: كَشَدَ الشَّيْءَ كَشْدًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَطَعَهُ بِأَسْنَانِهِ كَقَطْعِ الْجَزَرِ Ve nâkayı üç parmakla sağmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَشَدَ النَّاقَةَ إِذَا حَلَبَهَا بِثَلاَثِ أَصَابِعَ Ve
كَشْدٌ [keşd] Bir nevʹ me΄kûl dâne adıdır.
اَلْكُشُدُ [el-kuşud] (zammeteynle) Kesîrü’l-kesb olan adamlara denir. Ve ehl ve ʹayâller için çalışıp ve sıla-i rahim eden kimselere denir. Müfredi كَاشِدٌ [kâşid] ve كَشُودٌ [keşûd] ve كَشَدٌ [keşed]dir, fethateynle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı