اَلْمِنَصَّةُ [el-minaṡṡat] (mîm’in kesriyle) İrtifâʹ maʹnâsından ism-i âlettir, tâze gelini zîb ve zînetle oturttukları sandalîye ve serîre denir. Ve zifâf-hânede gelin için taht gibi birbiri üzere yapılan firâş-ı mürtefiʹa denir ki onun üzerinde zifâf olur; yukâlu: أَقْعَدَهَا عَلَى الْمِنَصَّةِ وَهِيَ مَا تُرْفَعُ عَلَيْهِ
اَلْمَنَصَّةُ [el-menaṡṡat] (mîm’in fethiyle) İsm-i mekândır, gerdek evine denir, حَجَلَةٌ [ḩacelet] maʹnâsına, دَارُ الزِّفَافِ [dâru’z-zifâf] olacaktır; onda gelinin cihâzı ve metâʹı dizilmekle tesmiye olundu; tekûlu: رَأَيْتُهَا تَقْعُدُ فِي الْمَنَصَّةِ أَيِ الْحَجَلَةِ
اَلْمَنَصَّةُ [el-menaṡṡat] (fethateynle) Gelini üzerine çıkarıp cilve ettirdikleri taht ki diyâr-ı ʹArabda meşhûrdur. Pes مَنَصَّةٌ [menaṡṡat] irtifâʹ maʹnâsından me΄hûzdur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı