اَلنَّشَجُ [en-neşec] (nûn’un ve şîn-i muʹcemenin fethiyle) Su akıntısına denir, mecrâ-yı mâ΄ maʹnâsına. Cemʹi أَنْشَاجٌ [enşâc] gelir.
اَلنَّشَجُ [en-neşec] (fethateynle) Su aktığı yer, mecrâ-yı mâ΄ maʹnâsına.
اَلنَّشْجُ [en-neşc] (nûn’un fethi ve şîn’in sükûnuyla) ve
اَلنَّشِيجُ [en-neşîc] (nûn’un fethi ve şîn’in kesriyle) Boğulur gibi ağlamak refʹ-i savt etmeksizin; yukâlu: نَشَجَ الْبَاكِي يَنْشِجُ نَشْجًا وَنَشِيجًا إِذَا غَصَّ بِالْبُكَاءِ فِي حَلْقِهِ مِنْ غَيْرِ انْتِحَابٍ Ve إِنْتِحَابٌ [intiḩâb] ḩâ-i mühmele ile ağlarken âvâzın kaldırmağa derler. Ve hımâr göğsünde âvâzın döndürmeğe dahi derler; yukâlu: نَشِجَ الْحِمَارُ صَوْتَهُ نَشَجًا إِذَا رَدَّدَهُ فِي صَدْرِهِ Kezâlik tulumda olan yâhûd küpte olan yâ çömlekte olan nesne kaynayıp âvâzı işitilse, نَشَجَ الزِّقُّ وَالْحُبُّ وَالْقِدْرُ derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı