بَلَاءِ [belâ΄i] (قَطَامِ [ḵaṯâmi] vezninde) Belâ΄ ve mihnetin ismidir; yukâlu: نَزَلَتْ بَلَاءِ عَلَى الْكُفَّارِ أَيِ الْبَلَاءُ
اَلْبَلَاءُ [el-belâ΄] (bâ’nın fethi ve elifin meddiyle) Bi-maʹnâhâ kezâlik. Ve
بَلَاءٌ [belâ΄] Tecribeye dahi derler gerek hayrda gerek şerrde; yukâlu: بَلَاهُ اللهُ بَلَاءً حَسَنًا Ve
بَلَاءٌ [belâ΄] Bez eskimeğe dahi derler, ʹalâ-mâ se-yecî΄u.
بَلَاءِ [belâ΄] (bâ’nın fethi ve hemzenin kesr üzere binâsıyla قَطَامِ [ḵaṯâmi] vezni üzere) Belâ ve mihnet maʹnâsına; yukâlu: نَزَلَتْ بَلَاءِ عَلَى الْكُفَّارِ Aḩmer’in baʹzı ʹArabdan rivâyeti üzere.
اَلْبَلَّاءُ [el-bellâ΄] (bâ’nın fethi ve elifin meddiyle) Mü΄ennesi, yaramazlığı derk olunmayan ʹavret maʹnâsına. Ve
بَلَّاءُ [bellâ΄] Ziyâde hemvâr olan taşa derler; yukâlu: صَفَاةٌ بَلَّاءُ أَيْ مَلْسَاءُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı