Kamus-ı Muhit - بلال maddesi

بَلَالِ [belâli] (قَطَامِ [ḵaṯâmi] vezninde) Sıla-i rahimin ismidir; yukâlu: هُوَ يُرَاعِي بَلَالِ أَيْ صِلَةَ الرَّحِمِ Ve hayr ve menfaʹate ıtlâk olunur; yukâlu: لَا تَبُلُّكَ عِنْدَنَا بَلَالِ أَيْ لَا يُصِيبُكَ خَيْرٌ

اَلْبَلُّ [el-bell] (bâ’nın fethiyle) ve

اَلْبِلَّةُ [el-billet] (bâ’nın kesriyle) Bir nesneyi yaşartmak ve ıslatmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَلَّهُ بِالْمَاءِ بَلًّا وَبِلَّةً مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا نَدَّاهُ Ve

بَلٌّ [bell] ve

بِلَالٌ [bilâl] Sıla-i rahim eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir, niteki يُبْسٌ [yubs] katʹ-ı rahim maʹnâsına müstaʹmeldir, zîrâ nedevâtla baʹzı eşyâ΄ birbirine muhtelit ve muttasıl olur; yukâlu: بَلَّ رَحِمَهُ بَلًّا وَبِلَالًا إِذَا وَصَلَهَا Ve

بُلُولٌ [bulûl] ve

بَلَلٌ [belel] (fethateynle) Hastalıktan sıhhat bulup ten-dürüst olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَلَّ مِنْ مَرَضِهِ بَلًّا وَبُلُولًا وَبَلَلًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا حَسُنَتْ حَالُهُ Ve

بَلٌّ [bell] Bir şey΄e pek düşkün ve âşüfte olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَلَّ بِالشَّيْءِ بَلًّا إِذَا لَهِجَ بِهِ Ve

بَلٌّ [bell] Vasf olur, şol kimseye denir ki dâ΄imâ yemîn ederek inkâr ile halkının hakkını ekl ve belʹ edip edâ eylemez ola; yukâlu: رَجُلٌ بَلٌّ إِذَا كَانَ يَمْنَعُ بِالْحَلِفِ مَا عِنْدَهُ مِنْ حُقُوقِ النَّاسِ Ve ʹAlî b. el-Ḩasen b. el-Bell el-Baġdâdî muhaddistir. Ve

بَلٌّ [bell] Yabana gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَلَّ فُلَانٌ بَلًّا إِذَا ذَهَبَ فِي الْأَرْضِ Ve

بَلٌّ [bell] Be-gâyet lecûc ve mücâdil ve muʹârız adama denir; yukâlu: رَجُلٌ بَلٌّ أَيْ أَلَدُّ جَدِلٌ Ve zimmetinde olan hukûk-ı nâsı mümâṯale ve ekl ve belʹ eden hallâf ve zalûm kimseye denir. Ve bu tekrârdır. Ve

بَلٌّ [bell] Lutf ve ihsân maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: بَلَّكَ اللهُ ابْنًا وَبَلَّكَ بِابْنٍ أَيْ رَزَقَكَهُ Ve tarlaya tohum ekmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَلُّوا الْأَرْضَ إِذَا بَذَرُوهَا

Vankulu Lugatı - بلال maddesi

بَلَالِ [belâli] (bâ’nın fethi ve lâm’ın kesr üzere binâsıyla قَطَامِ [ḵaṯâmi] gibi) Kezâlik hayr maʹnâsınadır; tekûlu: لَا تَبُلُّكَ عِنْدِي بَلَالِ

بِلَالُ بْنُ حَمَامٍ [Bilâl b. Ḩamâm] (bâ’nın kesri ve ḩâ’nın fethi ve mîm’in tahfifiyle) Resûl’ün sallallâhu ʹaleyhi ve sellem mü΄ezzinidir, Ḩabeşe tâ΄ifesindendir. Ve

بِلَالٌ [bilâl] Su maʹnâsına da gelir; yukâlu: مَا فِي سِقَائِكَ بِلَالٌ أَيْ مَاءٌ Ve her nesne ki onunla boğaz ter olur gerek su olsun gerek süt olsun ona بِلَالٌ [bilâl] derler; ve minhu kavluhum: إِنْضَحُوا الرَّحِمَ بِبِلَالِهَا أَيْ صِلُوهَا بِصِلَتِهَا وَنَدُّوهَا Yaʹnî “Rahimi sıla kılmakla ter kılın.”