اَلْحَطُّ [el-ḩaṯṯ] (ḩâ’nın fethi ve ṯâ’nın teşdîdiyle) Bir nesne yukarıdan aşağı indirmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَّ الشَّيْءَ حَطًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا وَضَعَهُ Ve
حَطٌّ [ḩaṯṯ] ve
حُطُوطٌ [ḩuṯûṯ] Narh ucuzumak maʹnâsına müstaʹmeldir ki pahası aşağı varır; yukâlu: حَطَّ السِّعْرُ حَطًّا وَحُطُوطًا إِذَا رَخُصَ Ve inişe inmek maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَّ الرَّجُلُ إِذَا حَدَرَ مِنْ عُلْوٍ إِلَى سُفْلٍ Ve papuçcular ve serrâclar مِحَطَّةٌ [miḩaṯṯat] ile ellerinde olan işe saykal verip nakş eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَّ الْإِسْكَافُ الْجِلْدَ إِذَا صَقَلَهُ وَنَقَشَهُ بِالْمِحَطَّةِ Ve bir kimsenin yüzünde حَطَاطٌ [ḩaṯâṯ] dedikleri sivilceler çıkmak, ʹalâ-kavlin yüzü semirmekle domalıp kalkmak maʹnâsınadır; yukâlu: حَطَّ وَجْهُهُ إِذَا خَرَجَ بِهِ الْحَطَاطُ أَوْ سَمِنَ وَجْهُهُ فَتَهَبَّجَ
اَلْحَطُوطُ [el-ḩaṯûṯ] (ḩâ’nın fethi ve ṯâ’nın zammı ile) İniş yer, مَكَانٌ نَشِيبٌ maʹnâsına. Ve
حَطُوطٌ [ḩaṯûṯ] Şol nâkaya derler ki ziyâde serîʹ ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı