اَلْمِسْفَنُ [el-misfen] (mîm’in kesri ve fâ’nın sükûnuyla) Bi-maʹnâhu. Ve
سَفَنٌ [sefen] Timsâh derilerinden şol iri olan deriye derler ki onu kılıç kabzasına geçirirler.
اَلسَّفْنُ [es-sefn] (sîn’in fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Bir nesnenin kabın soymak; yukâlu: سَفَنْتُ الشَّيْءَ سَفْنًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَشَرْتَهُ Ve
سَفْنٌ [sefn] Yel toprağı yeryüzünden soymağa dahi derler; yukâlu: سَفَنَتِ الرِّيحُ التُّرَابَ عَنْ وَجْهِ الْأَرْضِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı